İthaf
Allah ve Rasûlü'ne ulaşırken kullanmak mecburiyetinde olduğumuz köprünün bir parçası olan ; Haklarını, yaptıklarımla ödeyemediğim gibi, yapacaklarımla da ödeyemeyeceğim anne ve babama… Ve tabi, tüm anne ve babalara da… *** Gördüğünüz üzere, kitabımın başına annemi, sonuna da babamı koyarak aralarına yerleştim… Adetâ kucaklarına yerleşir gibi… Sıcacık… Beni hep ısıtsınlar diye… *** İkisini de başa koymayı denedim, baktım ki açıkta kalacağım ! Üşümekten korktum ve ikisinin arasına yerleşmeye karar verdim… Biliyorum, aralarına yerleşip ısınmayı hak etmedim, ama onlar « af âbideleri » oldukları için, kimbilir kaçıncı defa tekrarladıkları affı, tekrar esirgemeyeceklerini ümid ettim işte…
İçindekiler
- Takdim
- ANNECİĞİM
- NİYE ?
- SENDEN SONRA…
- Bendeki BEN
- SİHİRLİ KELİMEM
- BİR TESELLİ VER N'OLUR !
- GEL KARDEŞİM
- « GEÇİLMEZ »LER … (*)
- KUŞATAN KARANLIK
- KARDEŞİM OZAN YUSUF YAYLACI'YA
- ÖMRÜM BOYUNCA
- PERDELER
- YÜRÜYEN MERDİVEN
- AŞKIM, SEVGİLİM: VATANIM
- SAHİBİM OL
- SORACAKLAR BİR GÜN 27
- BİR TEMÅŞÅNIN ARDINDAN…
- UNUTTUK GİDENLERİ...
- YAZLIĞIMIZ !
- « YEŞİL RENKLİ » YILDIRIMLAR
- BÜLBÜLÜM
- GÖLGELER UĞRUNA
- GÜL
- YENENLER VE YİYENLER…
- BABAMIN HATIRASINA..
Takdim
Allâh'ın selâmı, rahmeti, bereketi üzerinize olsun. Elinizdeki kitabın yazarı olarak ben şâir değilim... "Şâirim" dersem, şiire ve şâirlere hakâret olur… Benim yaptığım, uzun yıllar boyu zaman zaman oluşan duygularımı kağıda dökmekten ibârettir... Aslında bunu hepimizin yapabileceğine inanıyorum. Yani, her insan böyle anlarını kayda geçirebilmiş olsa, en azından bir kitabı olabilir diye düşünüyorum. Bu yapılmadığından nice değerli fikirler gün ışığına çıkamadan kaybolup gitmektedir. Rahmetli babam da, zaman zaman böyle yapardı. Ne yazık ki, ölümünden sonra çok az bir kısmı elime geçti. Onun notlarından bir kısmını kitabımın sonuna koydum; belki de bir kaç kişi faydalanır, babam da bunlardan istifâde eder diye... Selâm ve duâ ile...
Lyon, 08.10.2010 - Cuma Mithat Dindar
|